อันคำว่าของรักของหว่งนั้นมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเป็นอะไรหรือมีมูลค่าที่เท่าไหร่ เพราะอันที่จริงแล้วต่างคนก็ต่างในมูลค่าและควาามชอบของตนเองกับสิ่งที่ตัวเราห่วงแหนไม่เท่ากันดังนั้นอย่าคิดว่าสิ่งของเล็กๆน้อยๆของคนอื่นที่เราเห็นมันไม่มีราคา แต่อันที่จริงแล้วมันอาจะจะเต็มไปด้วยมูลค่าทางความทรงจำและเป็นสิ่งที่อีคนหนึ่งรักและห่วงแหนอย่างที่สุดก็เป็นไปได้นะ ตัวอย่างที่เราเห็นได้ชัดเจนเลยนั้นก็คือเพื่อนของพวกเราเพลินเพลินหลายหลายคนเองก็มีตุ๊กตาหรือผ้าห่มที่ดูเก่ามากมากและก็ไม่ได้ดูน่ารักหรือดูมีราคาเลย แต่เจ้าสิ่งนั้นกลับเป็นสิ่งที่เพื่อนของเราเรียกหาทุกครั้งยามที่ต้องการกำลังใจหรือยามที่พวกเค้าต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้าง และเจ้าของรักของห่วงนั้นก็ไม่ได้จำกัดเอาไว้ว่าจะมีได้แต่พวกเราเท่านั้น เพราะอย่างต้าวสัตว์เลี้ยงอย่างน้องหมาหรือของแมวของพวกเรานั้นก็สามารถมีได้เช่นเดียวกัน
และวันนี้เราก็ได้นำเรื่องราวของเค้าตุ๊กตาที่เป็นของรักของห่วงของเจ้าเหมียวที่ชื่อว่า Matilda Bean ซึ่งเราอยากจะบอกเลยว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแต่ของรักธรรมดาเพราะมันคือหนึ่งกำลังใจที่ืทำให้เจ้าเหมียว Matilda Bean สามารถฝ่าฟันอุปสรรค์ต่าง ๆ ที่มันเจอจากอาการป่วยของมันซึ่งเจ้าตุ๊กตาLamby Bean คือหนึ่งในของขวัญที่ครอบครัวของAshley Kelleyได้หามาให้เจ้าเหมียวเพื่อไว้เป็นเพื่อนเล่นในยามที่มันต้องนอนรักษาตัวอยู่นั้นเองซึ่งมันกลับกลายเป็นมากกว่าที่พวกเราคิดเพราะเจ้าเหมียว Matilda Bean สามารถกลับมามีท่าทางร่าเริงและยิ้มอย่างอบอุ่นใจเสมอเมื่อได้นอนกอดเจ้าตุ๊กตา Lamby Bean
และนี้คือภาพของเจ้าเหมียวน้อย Matilda กับของรักของห่วงของเธอที่เป็นตุ๊กตาที่ชื่อว่า Lamby Beanซึ่งแน่นอนว่ามันคือตุ๊กตาหมีตามชื่อนั้นเลยและดูจากสภาพของน้องก็น่าจะคิดกันได้แล้วว่ามันต้องผ่านการกอดและการเล่นกับเจ้าเหมียวมาอย่างโชกโชนอย่างแน่นอน
@ wrennrescues
ถึงแม้ว่าจะมีของเล่นหรือตุ๊กตาตัวอื่นๆอีกมากมายที่ครอบครัวของAshley Kelleyหามาให้นั้นแต่หนึ่งเดียวที่เจ้าเหมียวน้อยของเราจะเลือกพาเดินไปไหนต่อไหนนั้นก็คือเจ้าตุ๊กตาหมีสีม่วงนั้นเอง
@ wrennrescues
ในตอนแรกเกิดนั้นเจ้าเหมียวน้อยของเราดูอ่อนแอมากมากและมันก็มาจากอาการที่เกี่ยวกับขั้นตอนการหายใจของมันนั้นเอง
@ wrennrescues
ซึ่งนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการโคจรมาพบกันระหว่างเธอและเจ้าเหมียวน้อยโดยเริ่มจากความสงสารที่เจ้าเหมียวนั้นสุขภาพไม่แข็งแรงทำให้เธอต้องค่อยแวะเวียนมาหาเพื่อดูอาการมันบ่อย
@ wrennrescues
ซึ่งต้องใช้ทั้งเครื่องมือต่าง ๆ และเวลาอีกหลายเดือนกว่าที่จะทำให้เจ้าเหมียวน้อยของเราเริ่มกลับมาแข็งแรงและสามารถวิ่งเล่นได้เหมือนลูกแมวทั่วไปโดยในช่วงแรกเธอต้องให้เจ้าเหมียวอยู่ในอุปกรณ์ที่ช่วยควบคุมอุณหภูมิและคุมสภาพอากาศเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะได้รับความอบอุ่นเพียงพอและต้องสะอาดอีกด้วย
@ wrennrescues
และเธอยังต้องดูแลเรื่องการป้อนอาหารอย่างใกล้ชิดเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะทานได้ครบและไม่มีอาการสำลักเนื่องจากอาการของเจ้าเหมียวนั้นเอง
@ wrennrescues
แต่ถึงแม้ว่ามันจะยังไม่หายดีในบางช่วงเจ้าเหมียวของเราก็ยังขยันเดินเล่นไปทั่วแบบนี้
@ wrennrescues
ซึ่งรวมเวลาที่เราต้องดูแลปบบใกล้ชิดนั้นก็ใช้เวลาทั้งหมด 11สัปดาห์เลยทีเดียว
@ wrennrescues
และถึงแม้ว่าจะผ่านช่วงสำคัญมาได้แต่หลังจากออกมาจากตู้เก็บอุณหภูมิแล้วก็ยังคงต้องดูแลกันอย่างใกล้ชิดอยู่
@ wrennrescues
และสิ่งหนึ่งที่เราทำได้ก็คือค่อยหาสิ่งที่เจ้าเหมียวชอบมาให้เพื่อว่ามันจะมีความสุขและสนุกกับวันเวลาจนลืมคิดถึงอาการที่มันเป็นอยู่และทำให้ช่วงเวลาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความสุขของมัน
@ wrennrescues
และพวกเราก็ทำได้โดยเจ้าเหมียวเริ่มเข้าสู่สภาวะการณ์ปกติโดยมันแข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนสามารถที่จะวิ่งเล่นและกระโดดไปมาได้เหมือนลูกแมวตัวอื่น ๆ
@ wrennrescues
และนี้คือรูปภาพของเจ้าเหมียวที่กำลังเล่นอยู่กับครอบครัวของมันอย่างสนุกสนานแค่เห็นก็ทำให้เรามีความสุขมากเลย
@ wrennrescues
นี้แหละที่เรียกได้ว่าความรักและความห่วงใยอีกทั้งกำลังใจดีดีที่เราสามารถส่งต่อให้กับใครหรืออะไรก็ได้มันช่วยทำให้อีกหนึ่งชีวิตให้สามารถกลับมายิ้มน่ารักสดใสได้แบบนี้ และต้องขอบใจเจ้า Lamby Bean ที่เป็นหนึ่งสิ่งที่ค่อยอยู่เคียงของเจ้าเหมียวของเราในวันที่ต้องฝ่าฟันหลายหลายสิ่งหลายหลายอย่าง
@ wrennrescues
แล้วเพื่อนเพื่อนละมีอะไรที่เป็นของรักของห่วงที่ค่อยส่งกำลังใจหรือโอบกอดเราในวันที่เราต้องการแบบนี้บ้างหรือเปล่ายังไงก็บอกเล่าเรื่องราวเหล่านั้นมาให้เราฟังกันบ้างก็ได้นะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย เพลินเพลิน
