13 เรื่องเล่าจากคนหลงลืมที่เรียกเสียงหัวเราะเมื่อมาเล่าต่อ

เพื่อนๆ เคยรู้บ้างไหมละว่าคนเรานั้นมีความสามารถจดจำข้อมูลได้ประมาณ 2.5 เพตาไบต์ อาจจะคิดไม่ออกว่ามันคือยังไงเราลองมาเปรียบเทียบให้เข้าใจง่านขึ้นมันจะเท่ากับการจดจำภาพได้ประมาณ สองหมื่นห้าพันล้านภาพนั้นเอง แม้ว่าสมองของเรามีความสามารถที่น่าทึ่งอื่นๆ ซ่อนอยู่แต่ในบางครั้งเราก็ยังคงเกิดอาการหลงลืมบางสิ่งบางอย่าง ได้อยู่อย่างเช่นเวลาที่เราเดินไปจะหยิบของ พอไปถึงห้องแล้วจำไม่ได้ว่าเราจะขึ้นมาหยิบอะไรกันแน่ หรือพยายามหาโทรศัพท์ว่าอยู่ตรงไหนทั้งๆที่เรากำลังใช้มันอยู่ เราเชื่อว่าแทบทุกคนเคยอยู่ในสถานการณ์ตลก ๆ เช่นนี้มาก่อน แต่เรื่องราวการหลงลืมของพวกเราเทียบไม่ได้เลยกับเรื่องราวทั้ง 14 เรื่องต่อไปนี้ เรามาลองดูกันสิว่าเรื่องราวของเพื่อนๆ ที่แชร์ออกมาให้อินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับการหลงลืมนั้นจะมันจะลืมกันได้ขนาดไหนแล้วทำให้เกิดอะไรขึ้นมาบ้าง

เรื่องแรก

การทำอะไรซ้ำ ๆ บ่อยจะทำให้ร่างกายของเราทำงานได้เองเรื่องนี้ผมเรียนรู้ด้วยตัวเองมาแล้ว เรื่องมีอยู่ว่าปรกติเมื่อมาถึงห้องพักหลังจากถอดรองเท้าผมจะต้องถอดเสื้อออกเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที แล้วมีอยู่วันนึงเมื่อผมต้องไปดูงานที่ต่างประเทศและเที่ยวบินก็เป็นช่วงเช้าตรูมากมาก(ตอนประมาณตีสี่ครึ่ง) หลังจากผมเดินผ่านจุดตรวจบัตรเพื่อเตรียมบินข้ามประเทศไปดูงาน ตอนนั้นมันสะลึมสะลือมาก และร่างกายก็เริ่มทำงานอย่างอัตโนมัติ พอผมวางข้าวของต่างๆ ลงบนสายพานลำเลียงและถอดรองเท้าเพื่อตรวจสิ่งของ ผมก็เริ่มขั้นตอนการเปลี่ยนเสื้อทันที แต่พี่พนักงานที่อยู่ตรงนั้นเห็นเข้าพอดีก็เลยพูดขึ้นมาว่า “ใจเย็นๆนะ เราเพิ่งเจอกัน” © FragsturBait / reddit

เรืองที่สอง

ภรรยาผมทำเรื่องตลกมากมากตอนเธอเอาโทรศัพท์มือถือไปซ่อมและลืมให้เบอร์ติดต่อกับทางร้านไว้ซะอีก แถมเธอยังลืมว่าเธอเอาโทรศัพท์ไปซ่อมเพราะเธอมีเครื่องเก่าอีกเครื่องนึง ซึ่งเธอก็ใช้มันทำงานทุกอย่างตามปรกติทั้งโทรและถ่ายรูปทุกอย่างและโพสต์ภาพลงบน อินเทอร์เน็ตเหมือนเดิม จนมันคงนานมากถึงขนาดช่างซ่อมต้องตัดสินใจทำบางอย่างหลังจากรออยู่นานถึง 2 สัปดาห์ เขาดูโทรศัพท์ของภรรยาผม และเห็นว่ามี การแจ้งเมื่อมีการโพส์ภาพต่าง ๆ บนอินเทอร์เน็ต ช่างเลยเริ่มลองโพสต์รูปภาพในบัญชีของเธอโดยใช้ภาพร้านและรายละเอียดติดต่อ ซึ่งเธอก็ยังคงจำไม่ได้อยู่ดี และเมื่อผมถามเธอ เธอกลับบอกว่ามันอาจติดไวรัสหรือปล่าว จนสุดท้ายช่างก็ยังไม่ยอมแพ้ เลยโพสต์รูปที่ทำงานของเขาพร้อมเขียนแคปชั่นว่า“ ฉันรอคุณอยู่ที่นี่นะคุณลูกค้าที่รัก โปรดมารับโทรศัพท์ของคุณด้วย” ในที่สุดเธอก็จำได้ © bizon36 / Pikabu

เรืองที่สาม

วันหนึ่งก่อนเข้านอนเราใส่หูฟังแล้วฟังออดิโอบุ๊คแล้วเผลองีบหลับไป พอตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปประมาณ 10 นาที ก็ลืมว่าตัวเองใส่หูฟังอยู่ เลยตกใจเสียงคนอ่านและร้องตะโกนขึ้นว่า “นั่นใครอะ?!” แฟนเราหัวเราะกลิ้งตกไปบนพื้น © Podslyshano / Twitter

เรื่องที่สี่

© geese_moe_howard / reddit
ในวันเทศกาล “แฟนชั้นซื้อไข่อีสเตอร์แสนสวยอันนี้ให้ฉันแต่ชั้นลืมมันทิ้งมันไว้กลางแดด”

เรื่องที่ห้า

วันนั่นรู้สึกเหนื่อยมากเลยตัดสินใจเรียกแกร๊บมารับเป็นพรีอุสสีขาว อีก 10 นาทีต่อมา ก็มีพรีอุสสีขาวมาจอดหน้าออฟฟิศ แล้วเราก็ขึ้นไปนั่งโดยไม่ดูป้ายทะเบียน คนขับยิ้มให้และขับออกไป พอเราถึงบ้าน ถามราคาค่าโดยสาร กลับกลายเป็นว่าเราขึ้นรถผิดคัน เขาตั้งใจมาดื่มกาแฟ แต่เขาเห็นเราดูเหนื่อยมากเลยตัดสินใจไปส่ง มันไม่ใช่แค่นั้น เขาไม่ยอมรับเงินด้วย ไม่น่าเชื่อยังมีคนใจดีในโลกนี้! © Elenstoyn / Pikabu

เรื่องที่หก

เราทำงานที่สนามบินเป็นพนักงานตรวจสอบ และมักจะต้องพูดว่า “เชิญ คนต่อไป!” อยู่เสมอเพราะมันเป็นงานแล้วเราเหตุเกิดในวันหยุดยาวและมีคนเดินทางเป็นจำนวนมากซึ่งนั้นก็ทำให้เราเหนื่อยและหิวมาก ก่อนกลับบ้านเลยต้องแวะกินเบอร์เกอร์ที่ร้าน พอขับรถผ่านช่องสั่งอาหารเพื่อสั่งอาหาร เรากลับตะโกนขึ้นมาว่า “เชิญ คนต่อไป!” เข้าไปในลำโพงแทนที่จะสั่งอาหาร © Etchisketchistan / reddit

เรื่องที่เจ็ด

ตอนนั้นหิวมากก็เลยไปทำอาหาร แต่กลับทำแป้งหกลงบนพื้น ก็เลยเอาเครื่องดูดฝุ่นมาดูด แต่ฉันลืมไปว่าเครื่องดูดฝุ่นของเรามีระบบกรองสิ่งที่ดูดเข้าไปผ่านน้ำ และในตอนนี้เราก็มีแป้งผสมพร้อมทำอาหารเรียบร้อยแล้ว © Podslyshano / Twitter

เรื่องที่แปด

“เมื่อวานอากาศร้อนมีแดดจัด เลยลืมปิดซันรูฟ” ใครจะไปรู้ละว่ากลางคืนมันจะมีหิมะหนาขนาดนี้ © JollyFaithlessness3 / reddit

เรื่องที่เก้า

เราไม่สบายมากเลยหยุดงานสองสามวัน เลยคิดว่าจะต้มซุปทานเพราะคิดว่าน่าจะช่วยบำรุงได้ เราสับแครอท ใส่หัวหอม จากนั้นก็ตุ๋นกระดูกไก่ และตุ๋นอยู่ 8 ชั่วโมงเพื่อให้ได้น้ำซุปที่อร่อยที่สุด แล้วก็เทมันใส่กระชอนลงไปในอ่างล้างจานจนหมด จบแล้ว 8 ชั่วโมงที่ผ่านมา © Portarossa / reddit

เรื่องที่สิบ

“ดูเหมือนใครบางคนคงเหนื่อยกับการช๊อปมากมาก จนลืมถุงที่เต็มไปสิ่งของจากร้านขายของไว้แบบนี้” © mikaelasloth / reddit

เรื่องที่สิบเอ็ด

ตอน 10 ขวบ แม่ส่งเราไปเที่ยวบ้านลุง ทางมันไกลมากและเรากับลุงต้องรอต่อรถประมาณ 12 ชั่วโมง ช่วงที่รออยู่เราต้องวางสิ่งของไว้ใกล้ๆตัวตลอดเวลา ด้วยเวลาที่นานมาก ลุงจึงขอตัวไปเดินเที่ยวคนเดียวสักพัก จนผ่านไป 5 ชั่วโมง เราอยากไปห้องน้ำ แต่ก็ไปไม่ได้เพราะต้องดูของ โชคดีมีสามีภรรยาคู่หนึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าเริ่มมาถามว่าคนที่มาด้วยกับเราหายไปไหนและก็มาช่วยดูของให้เรา จนพวกเขากำลังจะพาเรากลับไปหาแม่ แต่ลุงกลับมาพอดี เราดีใจมากและวิ่งไปกอดเขาและนั่งรถเพื่อเดินทางต่อไปที่หมู่บ้านของลุง พอเรากลับบ้านเล่าให้แม่ฟัง แม่ตกใจมากเพราะลุงไม่เคยบอกแม่เลย แม่เลยตัดสินใจถามลุงว่าลุงไปไหนมา ทำไมหายไปนาน เขาบอกว่าเขาเบื่อเลยไปเดินเล่น ไปร้านกาแฟแล้วก็ไปพิพิธภัณฑ์ เขาลืมเราจนกระทั่งเห็นตั๋วของเราในหนังสือเดินทางของเขา © Kolotuha / Pikabu

เรื่องที่สิบสอง

วันธรรมดา และเราก็ทำทุกอย่างธรรมดา เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยการทานสลัดเป็นอาหารเช้า แต่ระหว่างยืนล้างแอปเปิ้ลแล้วเช็ดมันด้วยกระดาษทิชชู่ก่อนจะปอกมันแต่แล้วเมื่อเช็ดเสร็จ เราก็โยนแอปเปิ้ลทิ้งลงในถังขยะแทนที่จะเป็นกระดาษทิชชู ต้องยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น พยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่ฉันทำพลาดไป © optcynsejo / reddit

เรื่องที่สิบสาม

ยืนเข้าแถวรอจ่ายเงินในแถมมีคนอยู่ข้างหน้า 3 คน เป็น: หญิงชรา ผู้หญิง และผู้ชาย : หญิงชราลืมซื้อมะเขือ และพวกเราทุกคนที่รอต่างเห็นพ้องกันว่า“ การเป็นคนแก่เป็นเรื่องลำบากจริงๆ” จากนั้นผู้หญิงที่ยืนรอคนต่อดันลืมบัตรเครดิต ผู้ชายคนต่อมาก็หัวเราะบอกว่า “ผู้หญิงนี่ขี้ลืมจริงๆ” พอถึงคิวของเขาพอจ่ายเงินเสร็จ เขาก็เอาทุกอย่างไป ยกเว้นกระเป๋าเงินของเขา © ImirRude / Pikabu

เพื่อนๆเป็นคนขี้ลืมไหม เคยลืมอะไรแล้วบ้างแล้วเกิดผลกระทบอะไรบ้างหรือเปล่า? แบ่งปันเรื่องราว รูปภาพและความคิดเห็นของคุณในเพจของเรา!

ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย เพลินเพลิน