เราเคยได้ยินว่าถ้าเกิดความเงียบสงบเกินไปแสดงว่าพายุกำลังจะมา มันแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับความซุกซนของเด็กๆ เพราะพวกเด็กๆมีความคิดแปลกใหม่เสมอ แต่ไม่ว่ามันจะท้าทายแค่ไหน มันก็ทำให้ชีวิตของเราไม่น่าเบื่ออีกต่อไป
สำหรับพวกเราที่ชอบอ่านเรื่องราวทวีตของเด็กวัยเตาะแตะ ดังนั้นเราจึงอยากแบ่งปันทวีตเหล่านี้กับพวกคุณทุกคน
เรื่องแรกกับเรื่องเบาๆอย่างถุงเท้าเปี้ยก
เย็นวันธรรมดาวันหนึ่งหลังจากที่ได้เวลาเจ้าตัวน้อยกกลับจากโรงเรียน พอเค้าเดินเข้าบ้านเราก็สังเกคุเห็นรอยน้ำตามพื้น อ้อมาจากถุงเท้าท่ีเปียกนั้นเองเราเลยถามออกไปว่า
แม่: ทำไมถุงเท้าถึงเปียกน้ำได้ละ?
ลูก: ขอโทษค่ะ แม่
แม่: เปล่าจ้าแม่ไม่ได้ดุนะ แค่ถามว่าทำไมถุงเท้าถึงเปียก?
ลูก: หนูรักแม่น่ะวันนี้เราเข้านอนเร็วหน่อยนก็ดีนะแม่
แม่: โอเคเลยจบนะ…(บางครั้งเค้าอาจจะมีอะไรที่ไม่อยากบอกเราก็ไม่ต้องรู้ก็ได้จริงไหมละ)
เหตุผลที่เม็มโมรี่เต็ม
มีอยู่หลายครั้งที่เราใช้งานเม็มโมรี่ของโทรศัพท์จนเต็ม และเราก็แค่ลบแอฟบางตัวออกไปหรือรูปที่เราไม่ต้องการทิ้งไป แต่เช้านี้หลังจากที่เราเพิ่งลบข้อมูลออก แต่กลับเห็นว่ามีการแจ้งเรื่องเม็มโมรี่เต็มและเราก็กำลังจะเข้าไปลบมันอีกครั้งแต่ก็พบว่ามีแต่รูปของเจ้าตัวน้อยเต็มไปหมดเราจึงถามเค้าเล่นเล่นว่า
พ่อ: ลูกเห็นโทรศัพท์พ่อบ้างไหม ?
ลูก(วัย 3 ขวบ): เห็นครับมันวางอยู่ที่โน้นไง
พ่อ: แล้วเราเห็นใครมาเล่นโทรศัพท์พ่อบ้างไหม ?
ลูก(วัย 3 ขวบ): ไม่มีใครไปเล่นนะแต่เมื่อกี้ผมพยายามรับโทรศัพท์แทนพ่ออยู่นะ มันก็แค่นั้นแหละผมไปหาแม่แล้วนะ
และนี่คือสิ่งที่อยู่ในเครื่องเราเป็นรูปในโทรศัพท์ที่ไม่ชัดแต่เราก็ไม่อยากลบทิ้งเลยเพราะเห็นแล้วก็ขำเจ้าตัวน้อยที่พยายามมาช่วยรับสายอย่างเต็มที่
เค้าลืมปิดน้ำหรือเปล่า
เช้าวันหยุดเราและครอบครัวออกเดินทางไปเที่ยวที่น้ำตก Niagara พอขับรถมาถึงเด็กก็ตื่นพอดีและทริปนี้คือครั้งแรกที่เค้าได้เห็นน้ำตกขนาดใหญ่ แต่ระหว่างที่เรากำลังนั่งชมภาพสายน้ำอย่างสบายใจเจ้าตัวน้อยก็พูดขึ้นมาว่า
ลูก : น้ำนี้มันไหล่แบบนั้นตลอดเลยเหรอครับ
พ่อ : ใช่สิมันไหล่แบบนี้ตลอดทั้งวันเลย
ลูก : แล้วทำไมเค้าไม่ปิดน้ำบางละครับไหล่ทิ้งแบบนี้ทั้งวัน คุณครูสอนว่ามันจะเปลื่องน้ำนะ
พ่อ : เออ…..มันก็คนเปลื่องนะถ้ามาจากก็อก(แต่เราจะบอกยังไงต่อดีละ)
จินตนาการสำคัญที่สุด
เมื่อการบ้านของโรงเรียนบอกให้เด็กเด็กแต่งเรื่องที่เกี่ยวกับ สัตว์เลี้ยง หรือ กีฬาที่ชอบ แต่เจ้าตัวน้อยของเราเลือกไม่ได้สักทีเพราะอยากทำทั้งสองแบบจนในที่สุด นี้คือผลงานที่เค้านำมาให้เราได้อ่าน ด้วยท่าทางสุดตื่นเต้นที่ได้เขียนเรื่องราวด้วยตัวเองในวันนี้
เรื่องราวที่ลูกเขียนก็คือ แมวพยายามเล่นบาสเกตบอล แต่เจ้ากระต่ายบอกว่าแมวทำไม่ได้หรอกพูดยังไม่ทันจบ แมวก็โยนลูกบอลไปที่กระต่าย ลูกบอลถูกหัวกระต่ายและกระเด็นเข้าห่วง เย่ๆๆ แมวชนะ เรื่องราวก็จบลงเพียวเท่านี้ (เป็นจินตนาการที่ผมชอบจริง ๆ )
ทุกการกระทำย่อมมีเหตุผล
เช้าของวันหยุดที่สุดแสนจะสบายทั้งอากาศที่สดชื่นและ อาหารอร่อยที่เราเพิ่งได้มาจากตลาดใกล้ใกล้บ้าน ระหว่างที่เรากำลังนั่งทานผลไม้อยู่เจ้าตัวน้อยก็เดินเข้ามาหาด้วยท่าทางจริงจังมากมาก พร้อมกับบอกสั้น ๆ ว่า กอด!กอด! (หมายถึงกอดเดี๋ยวนี้)แล้วเธอก็กอดเราแน่นแน่นพร้อมกับหอมเราสองครั้งก่อนจะถอยไปแล้วพูดว่า อ้ำ อ้ำ อ้ำ (นั้นหมายถึงต้องให้เธอได้ทานด้วย) เราเลยป้อนผลไม้ให้เธอทาน หลังจากนั้นเธอก็เดินกลับไปนั่งเล่นที่เดิม (เป็นการแลกเปลี่ยนที่น่ารักมากมากเลยเพื่อนเพื่อนคิดแบบเดียวกับเราใช่ไหม)
ความเงียบไม่ได้หมายถึงความสงบและความสงบอาจจะไม่ได้เป็นเรื่องดีอย่างที่เราคิด
วันหยุดที่แสนจะสบายของเราแทบจะพังลงมาทันทีที่เพื่อนบ้านของเรา พาเด็กๆมาเยี่ยม นั้นคือแว็บแรกที่เราคิดแต่แล้ว วันนี้มันช่างตรงกันข้ามเด็กเด็กเงียบหายไปเลยไม่มีเสียงวิ่งเล่น หรือ เสียงอะไรตก จนเพื่อนของเราพาเด็กเด็กกลับไป สักพักหลังจากนั้นเราก็พบว่าต้นไม้ของเรากลายเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว
© HeyT00ts11 / Reddit
ช่วยกันเช็ดให้แห้ง
ระหว่างที่เรากำลังเข้าครัวทำอาหาร เด็กข้างบ้านก็เข้ามาเล่นกับลูกของเราในบ้านและหายเงียบไปในห้องน้ำเราก็คิดไปว่าเด็กเด็กอาจจะเล่นแล้วน้ำเลอะพื้นเราเลยร้องเตือนไปว่าถ้ามีส่วนไหนเปียกก็ใช่กระดาษทิชชูซับด้วยนะ หลังจากนั้นเมื่อเราเข้าห้องน้ำเราก็พบสิ่งนี้
© Bryan31285 / Reddit
เมื่อทุกสิ่งที่สงสัยต้องพิสูจน์ให้แน่ใจ
วันนี้เราซื้อผลไม้ที่ทำจากพลาสติและโฟมมาเพื่อจัดโต๊ะถ่ายภาพอาหารเพื่อทำงานส่ง แต่เจ้าตัวน้อยกลับแวะเวียนเข้ามาและค่อยถามเราว่าจะทานผลไม้ได้ไหม เราพยายามบอกว่าอันนี้ทานไม่ได้อยู่หลายรอบจนในที่สุดเราก็เลยบอกเด็กว่าถ้าอยากทานก็ได้นะแต่อย่ากัดแรงละและนี้คือสิ่งที่เกิดขึ้น (เด็กๆเดินออกไปพร้อมคำพูดสั้นสั้นว่า ทานไม่ได้จริงจริงด้วยดิ)
©Unknown / Imager
เค้กที่หายไปกับเก้าอี้ที่เพิ่มมา
เนื่องในวันพิเศษของเรา เราเลยเตรียมเค้กมาทานเป็นขนมตบท้ายมื้ออาหารของช่วงเย็น แต่เมื่อเด็กเด็กเห็นเข้าก็พยายามจะขอทานเค้กให้ได้ เราเลยเอาเค้กไปตั้งไว้ที่อื่นและออกไปเตรียมจัดโต๊ะ หลังจากนั้นเด็กเด็กก็เงียบหายกันไปเราคิดว่าน่าจะออกไปเล่นกันข้างนอก แต่เมื่อเรากลับมาเอาเค้กไปเตรียมตัดแบ่งก็พบว่ามันถูกทานไปแล้วบางส่วน โดยมีเก้าอี้มาวางอยู่ข้าง ๆ เพิ่มขึ้นมาด้วยซึ่งนั้นหมายความว่าเจ้าตัวน้อยช่วยกันดันเก้าอี้มาเพื่อนหยิบเค้กไปทาน จะชื่นชมในความพยายามดี หรือจะต้องทำไงดีที่ห้ามแล้วยังทำ (ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นจริงจริง)
© firesprinklerman / Reddit
แบ่งปันช่วงเวลาสนุกและพิเศษของคุณกับเด็กวัยหัดเดินกับเราในเพจของเราสิ!
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย เพลินเพลิน
