อากาศที่กำลังเย็นสบายของช่วงก้าวข้ามผ่านของวันคืนในปีเก่าที่กำลังค่อยๆกลายเป็นปีใหม่สำหรับบางคนมันอาจจะเป็นช่วงมีที่ความสุขมากที่สุดของปีนี้แล้วก็ได้ซึ่งพวกเราก็อยากให้เพื่อนเพื่อนทุกคนมีความสุขสดใสมากมากไปพร้อมๆกันสิ่งใดที่จะทำให้ขุ่นข้องก็ให้มันหยุดอยู่แต่ตอนนี้วันนี้ปีนี้ พรุ่งนี้ก็ขอให้เริ่มต้นวันเริ่มต้นปีเริ่มต้นสิ่งดีดีไปด้วยกันวันนี้พวกเราเพลินเพลินก็เลยนำเอาเรื่องราวสั้นๆ ที่เป็นความโรแมนติคจากที่เพื่อนเพื่อนของเราได้ส่งต่อกันในอินเทอร์เน็ตซึ่งบางเรื่องที่ได้อ่านแล้วก็ต้องคิดว่ามันช่างเป็นเรื่องราวดีดีที่อาจจะเอาไปสร้างเป็นภาพยนต์ดีดีสักเรื่องกันได้เลยทีเดียวนะ
หลังจากที่เราเริ่มมองหาอะไรที่จะมาเติมความสดใสในวันที่อากาศเย็นสบายด้วยเรื่องราวที่อ่านแล้วเรียกรอยยิ้มมุมปากและความอุ่นใจดุจอ้อมกอด พวกเราเพลินเพลินก็ได้อ่านไปพบเรื่องราวสั้นๆ ของเพื่อนเพื่อนเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจเหล่านี้ซึ่งต้องบอกว่าบางเรื่องมันช่างเป็นแง่มุมที่เราไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลย
แค่ลงมือทำทุกสิ่งเป็นไปได้
เราอยากจะเขียนเรื่องนี้บอกไว้ให้กำลังใจกับเพื่อนเพื่อนที่อยากจะเริ่มหัดหรือทำอะไรสักอย่างว่าให้ลงมือทำมันเลยไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนแต่มันเป็นไปได้แน่นอน เพราะเราเคยเจอกับคนที่ลงมือทำและทำได้มาแล้วคนคนนั้นก็คือปม่ยายของเราเอง เพราะเมื่อรวมญาติที่ผ่านมาซึ่งคอรบครัวของเราจะจัดกันปีละครั้งหลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้วจู่ๆคุณแม่ยายก็เดินไปหยิบกีต้ารซึ่งมันเป็นเหมือนเครื่องประดับห้องเพราะไม่มีใครเล่นมันและแน่นอนคุณแม่ยายก็เล่นไม่เป็นแน่ๆ แต่วันนั้นท่านเล่นเพลงต่างๆ โดยไม่ดูโน็ตเพลงด้วยซ้ำหลังจากนั้นเล่นไปหลายเพลงพวกเราก็เข้าไปถามว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร คำตอบสั้นๆก็คือ “แค่ลงมือทำทุกสิ่งเป็นไปได้” คุณแม่ยายเล่าว่าเธอตั้งใจว่าจะเล่นกีต้ารและลองหัดเล่นเองมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาถึงจะเล่นไม่ได้เลยในช่วงแรกๆแต่พอผ่านช่วงสามเดือนไปได้มันก็ทำให้เธอค่อยๆพัฒนาขึ้นและตอนนี้เราก็มีนักดนตรีประจำบ้านเราแล้ว
คำตอบคือสิบ
เราและน้องสาววัย 6 ขวบอยู่ที่บ้านเล็กในเมืองซึ่งหลังจากเลิกเรียนแล้วพวกเราจะตรงกลับมาที่บ้านทันทีและระหว่างที่รอพ่อแม่กลับจากทำงานเราก็จะนั่งทบทวนบทเรียนของเราวันนั้นน้องของเราก็ถามเราอย่างจริงใจว่ามีอะไรให้เธอช่วยบ้างไหม เราจึงเขียนโจทย์เลขแบบสุ่มๆส่งไป “3+7=?” จากนั้นเจ้าน้องสาวตัวน้อยของเราก็เดินเข้าไปหยิบของเล่นซึ่งเราแอบคิดว่าคงไม่อยากทำโจทย์แน่แน่ แต่กลายเป็นว่าเธอเอาเหล่าตุ๊กตาและของเล่นของเธอออกมาวางไว้แล้ว เริ่มแบ่งกลุ่มเป็นสามและเจ็ดหลังจากนั้นก็นับมันอีกครั้งก่อนจะรีบวิ่งกลับมาบอกเราว่า “คำตอบคือสิบ” ตอนนั้นเองที่ทำให่้เรารับรู้เลยว่าการได้มีครอบครัวที่ดีก็เหมือนเรามีผู้ช่วยที่พร้อมจะช่วยเราทุกอย่างเลย
มันอยู่ในนี้
หลายวันก่อนตอนที่เรานั่งรถกลับบ้านเราก็เปิดเพลงแนว rock and roll ซึ่งตอนนั้นลูกๆของเรานั่งมาด้วยแต่เราคิดว่าพวกเค้าน่าจะไม่รู้จักแต่แล้ววันเสาร์ที่ผ่านมาที่ดูเหมือนเป็นวันหยุดพักผ่อนธรรมดาแต่มันก็ไม่ธรรมดาเลยเมื่อลูกสาววัย 3 ขวบรีบวิ่งเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นและมาพยายามจูงมือเราพร้อมกับบอกว่า พ่อต้องรีบมาดูนี้เลยหนูว่าพ่อต้องชอบแน่แน่และเมือเราตามไปก็พบว่าการ์ตูนในทีวีกำลังเล่นกีต้ารด้วยเพลง rock and roll ซึ่งพอเห็นแบบนั้นเราก็ถามลูกว่ารู้ได้ยังไงว่าพ่อชอบเพลงแนวนี้คำตอบที่ได้สั้นแต่ทำให้เรายิ้มเลยก็คือ “มันอยู่ในนี้(แล้วก็ชี้ไปที่หัวใจ) เพราะหนูลูกพ่อไง” แค่นั้นเองวันนั้นเราก็นั่งดูการ์ตูนด้วยกันจนจบเรื่องเลยช่างเป็นวันหยุดที่หน้าจดจำ
วันที่ระลึก
วันนี้เป็นวันครบรอบปีหลังจากที่ภรรยาของผมจากไปมันดูเหมือนวันวันหนึ่งซึ่งน่าจะผ่านไปด้วยความคิดถึงที่ผมมีให้กับคนที่ผมรักเสมอแต่วันนี้กลับไม่เหมือนอย่างที่ผมคิดเพราะในขณะที่ผมกำลังไปที่ร้าน ผมบังเอิญทำน้ำหกลงพื้นและสิ่งนี้ก็เกิดขึ้นรอยน้ำที่หยดลงบนพื้นกลายเป็นรูปหัวใจถึงมันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญแต่สำหรับผมมันกลับเป็นเหมือนข้อความสั้นๆจากคนที่ผมรักที่สุด
มีพอสำหรับเราสองคน
ในวันเกิดปีที่แล้วเราซื้อเครื่องเล่นเกมส์ให้กับเจ้าลูกชายของเราซึ่งเค้าก็สนุกกับมันมากมากแต่อีกหนึ่งเดือนต่อมาซึ่งเป็นวันคริสมาสเค้ากลับมาบอกว่าเค้าอยากจะได้จอยสำหรับเล่นเกมส์อันใหม่ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจคิดเพียงแค่ว่าเค้าอาจจะเบื่ออันที่มีอยู่เลยจัดมาให้เป็นของขวัญวันคริสมาสแต่เมื่อแกะกล่องออกมาแล้วพอเจ้าเด็กน้อยเห็นว่าเป็นจอยเท่านั้นแหละเค้าก็วิ่งเอามันไปให้น้องสาวแล้วรีบช่วยกันไปเล่นเกมส์ในห้องของเค้าทันที พร้อมกับประโยคที่ทำให้เราทั้งบ้านยิ้มตามเลยว่า “ตอนนี้เราก็มีพอสำหรับเราสองคนแล้ว” เพราะนั้นทำให้เรารู้ว่าเค้ารักน้องมากขนาดไหน
เทคโนโลยีทำให้เราอยู่ใกล้คนที่เรารักมากขึ้น
อย่างคุณตาท่านนี้ที่ผมเจอท่านกำลังอ่่านหนังสือเกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์ซึ่งพอได้คุยกันแล้วก็ทำให้รู้ว่าท่านอยากจะเริ่มใช้เพราะอยากส่งภาพต่างๆของแมว ให้กับหลานๆของท่าน เห็นแบบนี้แล้วก็ทำให้วันที่อากาศเย็นอบอุ่นขึ้นมาเลย
ส่งต่อโอกาส
วันนี้จะเป็นอีกวันที่ทำให้เรารับรู้ได้ว่าความสุขของเราสามารถส่งต่อให้ใครก็ได้ เพราะลูกชายเรา(เขาอายุ19 ปีและกำลังจะเข้ามหาลัยแต่มันต้องเดินทางจากบ้านไกลพอสมควรเลยจำเป็นต้องมีรถไว้ขับไปเรียน) ซึ่งลูกของเราก็ทำงานเก็บเงินอยู่นานกว่าจะพอที่จะได้รถมือสองสักคัน และวันนี้ตอนที่ไปรับรถจากผู้ชายคนหนึ่งพวกเราคุยกันอยู่สักพักและบอกเล่าถึงเรื่องที่ลูกของเราตั้งใจเก็บเงินขนาดไหนเพื่อให้ได้สิ่งนี้ซึ่งก็เป็นการพูดคุยกันธรรมดาระหว่างตรวจสถาพรภ แต่ในตอนที่เราจ่ายเงินไปให้เขาหลังจากเขานับเงินแล้วก็หยิบออกมาสามหมื่นบาทแล้วส่งคืนให้ลูกชายของฉัน พร้อมพูดขึ้นมาว่า “ตั้งใจเรียนนะน้อง ขอให้โชคดีในการเข้าเรียนมหาวิทยาลัย” ถึงแม้จะรู้จักกันแค่สั้นๆแต่เราก็สามารถทำให้อีกฝ่ายมีความสุขได้และส่งที่เค้ามอบให้เราไม่ได้มองว่าเป็นเงิน แต่เป็นดโอกาสดีดีที่ถูกสิ่งต่อมาจากคนดีดีอีกหนึ่งคนซึ่งเราและลูกจะใช้มันอย่างดีที่สุด
อย่างที่เราบอกเพื่อนเพื่อนไปแล้วว่าเรื่องราวเล็กๆน้อยที่ได้ทำให้กับใครสักคนมันก็สามารถสร้างความประทับใจและส่งต่อความรู้สึกดีดีให้กันได้ หลายครั้งที่เรารับรู้ถึงความอบอุ่นจากคนที่เราไม่รู้จักและหลายครั้งที่คนใกล้ตัวเราทำให้เราเข้าใจความหมายของคำว่ารักแล้วเพื่อนเพื่อนละถ้ามีเรื่องราสั้นๆน่าประทับใจเหล่านี้ก็ส่งมาให้เราอ่านกันด้วยนะ
เรียบเรียงโดย เพลินเพลิน
