เรื่องเล่าจากความคิดถึงที่อ่อนโยนกับโรบิน วิลเลียมส์

เนื่องในวันที่อากาศเป็นใจกับวันหยุดพักผ่อนสบายสบายในวันหยุดสุดสัปดาห์กับสายฝนที่โปรบปรายมาเบา ๆ พอให้ได้เย็นช่ืนใจกับอากาศสบายสบายที่ทำให้เราอยากจะนอนเล่นบนเตียงไปเรื่อย ๆ นั่งชมหนังหรือภาพยนต์ตลกที่ชอบสักเรื่องก้ทำให้เราได้มีความสุขแล้ว และถ้าหากได้ลองคิดถึงหนังตลกสนุกสนุกสักเรื่องแล้วละก็พวกเราคงต้องย้อนไปคิดถึงดาราเจ้าบททบาทท่านหนึ่งที่แสดงได้เข้าถึงบทบาทจนทำให้เราได้หลงรักตัวละครเหล่านั้น ใช่แล้สเรากำลังพูดถึงโรบิน วิลเลียมส์ผู้ซึ่งเป็นนักแสดงตลกที่มีพรสวรรค์ซึ่งมีผลงานเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนนับล้าน นอกจากที่ผลงานในจอจะทำให้เราสนุกสนานมากมากแล้วผลงานและการกระทำนอกจอของเขาก็ยังทำให้เราได้ระลึกถึงความเสียสละต่าง ๆ ที่เราควรทำด้วยซึ่งความห่วงใยและชอบช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือไม่ว่าจะเป็นคนไร้บ้านหรือเด็กที่มีเรื่องสุภาพที่ต้องดูแล ซึ่งเขาไม่ได้ทำเพียงเพื่อเรียกความนิยมเพียงสั้น ๆ แต่ทำอย่างจริงจังและต่อเนื่องอีกด้วยซึ่งหลายหลายคนอาจจะไม่เคยได้รู้หรือรับฟังเรื่องราวของเค้าเหล่านี้มาก่อน

ดังนั้นวันนี้พวกเรา เพลินเพลินได้โอกาสที่จะมาหยิบยกเรื่องราวดีดีของชายผู้นี้ผู้สร้างทั้งเสียงหัวเราะให้เราและยังสร้างแบบอย่างให้เราได้ดำเนินรอยตามอีกด้วย

เรื่องดีดีที่เค้าทำตอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่ได้เริ่มทำงาน
© AP / Eastnews
นั้นคือการช่วยสนับสนุนให้คนอื่น ๆ ได้มีงานทำโดยมีคำกล่าวถึงว่าครั้งหนึ่งเขาเคยติดต่อให้  Robin Williams มาร่วมทำงานแสดงชิ้นหนึ่งซึ่งก็เป็นไปด้วยดีแต่หนึ่งในสัญญาของการแสดงครั้งนั้นก็คือต้องมีการจัดหางานต่าง ๆ ที่พอเป็นไปได้ให้กับคนไร้บ้านที่อยากทำงานด้วยเช่นกัน โดยเขาเสนอให้ทำงานเล็ก ๆน้อย ๆ ในกองถ่ายนั้นเองเพื่อที่จะเป็นการให้โอกาสกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันในการเริ่มต้นทำสิ่งต่าง ๆ นั้นเอง
ในปี 1990 เขาเป็นผู้บรรยายบทความต่อหน้าสภาคองเกรสที่พูดเกี่ยวกับการดูแลบุคคลต่าง ๆ อย่างเท่าเทียมกันและสุนทรพจน์ของเขาก็พุดสนับสนุนการกระทำที่จะให้บริการต่าง ๆ ที่จะทำให้ผู้คนที่ขาดโอกาสได้มีทางเข้าถึงสิ่งที่ควรจะได้รับโดยสรุปสั้น ๆ เป็นความหมายว่า “พวกเราไม่ได้คาดหวังสิ่งที่ดีที่สุดเกิดขึ้นกับทุกคน เราเพียงต้องการช่วยให้ทุกทุกคนที่ล้มลง ได้ลุกขึ้นยืนอีกครั้งนั่นคือสิ่งที่เราหวังไว้”

หลายหลายคนอาจจะไม่รู้เขาเพื่อนที่ค่อยอยู่เคียงข้างคริสโตเฟอร์รีฟในช่วงเวลาที่ยากลำบาก
โรบิน วิลเลียมส์ และคริสโตเฟอร์ รีฟ กับความเป็นเพื่อนที่ไม่มีวันจางหายเขาทั้งคู่พบกันครั้งแรกในวิทยาลัยซึ่งมิตรภาพของพวกเขาเกิดขึ้นจากการได้เป็นรูมเมทกัน ทั้งคู่ค่อยช่วยดูแลกันและกันเสมอซึ่งความจริงใจเหล่านั้นได้ผ่านการทดสอบของช่วงเวลาทั้งที่มีความสุขและในยามที่ยากลำบาก หลังจากที่คริสโตเฟอร์ รีฟประสบอุบัติเหตุจนทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกในช่วงเวลาที่มืดสนิท โรบิน วิลเลียมส์ เข้ามาทำให้แสงสว่างเกิดขึ้นอีกครั้งเขาเข้ามาสนับสนุนเพื่อนของเขา และให้กำลังใจเขาอีกทั้งยังเป็นต้นแรงในการสร้างสิ่งต่าง ๆ ให้ดีขึ้นสำหรับรีฟอีกด้วย

ชายผู้นี้คิดถึงผู้อื่นเสมอ
© ASSOCIATED PRESS / East News
โรบิน แวิลเลียมส์เป็นผู้สนับสนุนหลัก ๆ ของโรงพยาบาล St. Jude ซึ่งมีภารกิจในการค้นหาวิธีรักษาใหม่ๆ ในการดูแลผู้ป่วยที่ยังเป็นเด็ก นอกจากนี้เขายังใช้เวลาอยู่กับเหล่าคนไข้ เพื่อสร้างความบันเทิงซึ่งทำให้พวกเขายิ้มและหัวเราะ ซึ่งนอกจากที่เขาให้การสนับสนุนทางด้านการเงินแล้วละก็เขายังให้การสนับสนุนในทุกทุกด้านที่ทำได้
ครั้งหนึ่งในการทำงานของเขาเกือบจะไม่ขอรับงานให้เสียงของจีนีด้วยเหตุผลที่หลายหลายคนคิดไม่ถึง
© Aladdin / Walt Disney Pictures
นั้นคือ โรบิน วิลเลียมส์ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งในการสนับสนุนในการเชิญชวนให้เด็ก ๆ ซื้อของเล่นด้วยสิ่งที่เขาทำเนื่องจากมันไม่ได้สร้างประโยชน์ที่ดีเท่าไหร่นัก

นอกจากการทำงานในช่วงที่เขายังอยุ่ที่มีต่อผู้อื่นแล้วชายผุ้นี้ยังวางแผนไปจนถึงวันที่เข้าไม่อยู่แล้วด้วยการส่งต่องานของเขาด้วยการส่งต่อสิทธิ์ในชื่อ ลายเซ็น รูปถ่าย และรูปลักษณ์ของเขาให้กับ Windfall ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลหลังจากเขาได้จากไป

เรื่องที่ไม่แปลกใจเลยกับความมีเสนห์ของเขาที่เข้ากับใครต่อใครได้ง่าย ๆ แค่ใครจะคิดละว่าเขาสามารถผูกมิตรกับสัตว์ได้อย่างง่ายดายเช่นกัน
ในปี 2001 Robin Williams ได้พบกับ Koko ลิงกอริลลาที่เข้าใจภาษาอังกฤษ และสามารถสื่อสารโดยใช้ภาษามือแบบอเมริกัน ทั้ง 2 สนิทสนมกันภายในไม่กี่นาทีที่พวกเขาหัวเราะและกอดกันอย่างกับเพื่อนที่รู้จักกันมานานแล้ว

โรบิน วิลเลียมส์กล่าวว่า“ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันมีประสบการณ์ในการสื่อสารกับกอริลลา เราแบ่งปันสิ่งที่ไม่ธรรมดาอย่างเสียงหัวเราะ เนื่องจาก Koko เข้าใจการพูดภาษาอังกฤษ และใช้สัญญาณมากกว่า 1,000 อย่างเพื่อแบ่งปันความรู้สึก และความคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ในชีวิตประจำวัน ชีวิตความรัก ซึ่งมันยอดเยี่ยมและน่าจดจำ” มิตรภาพของทั้งคู่เป็นไปอย่างจริงใจ หลังจากได้ยินเรื่องการจากไปของโรบิน วิลเลียมส์ นั้นก็ทำให้โคโค่เสียใจมากเช่นกัน
ชายผุ้นี้ยืนหยัดเคียงข้างเพื่อนของเขาเสมอ
© Mrs. Doubtfire / 20th Century Fox
ครั้งหนึ่งตอนแสดงเรื่อง Mrs. Doubtfire กับหนึ่งในนักแสดงหน้าใหม่นั้นคือลิซ่าซึ่งรับบทเป็นลุกสาวในเรื่อง แต่เนื่องจากขั้นตอนการถ่ายทำที่ลิซ่าไม่เคยรับมือมาก่อนทำให้เธอยังจัดตารางการเรียนและการทำงานได้ไมค่อยดีนักซึ่งนั้นทำให้ครูของลิซ่าที่โรงเรียนจะต้องเพิ่มภาระงานแก่เธอ ซึ่งท้ายที่สุดทางโรงเรียนก็จำต้องให้เหตุผลต่าง ๆ ที่ทำให้เธอต้องหยุดคิดเรื่องการเรียนไปตอนนั้นลิซ่ารู้สึกเสียใจมากและโรบินวิลเลียมส์ก็สังเกตเห็นสิ่งนี้ เมื่อเธอบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเขียนจดหมายถึงโรงเรียนเพื่อขอให้พวกเขาอนุญาตให้เธอกลับไปเรียนและพยายามอธิบายว่าเธอจะทำอย่างไรเพื่อให้ทุกอย่างดีขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ผลแต่สิ่งที่วิลเลียมส์ทำก็แสดงออกถึงความตั้งใจที่จะช่วยเหลือเพื่อนของเขาอย่างเต็มที่

ความมีชื่อเสียงของเค้าทำให้ผู้คนที่ชื่นชอบในผลงานของเค้าต่างคิดถึงว่าเค้าอาจจะเป็นคนที่เข้าถึงได้ยากแต่เมื่อหลายหลายคนได้พบกับเขาตรง ๆ หรือพบกันโดยบังเอิญแล้วก็จะเข้าใจตรงกันว่าชายผู้นี้แทบจะไม่มีการวางมาดหรือระยะห่างระหว่างใครเลยเพราะเค้าคิดว่าทุกคนล้วนเป็นเพื่อนของเค้า นั้นเองที่ทำให้ใครต่อใครที่ได้พบเขาก็จะยิ่งตกหลุมรักเขาทันที

© HundredsOfSnow / reddit
ครั้งหนึ่งเราได้ได้พบกับโรบิน วิลเลียมส์ที่ดิสนีย์แลนด์ เขายืนอยู่ข้างหลังฉันที่เครื่องเล่น Tomorrowland Terrace และเราก็หันไปพูดว่า “สวัสดีคุณวิลเลียมส์” ด้วยความสงบและเสียงต่ำเพราะไม่รุ้จะทำอย่างไร แต่แล้วเขากลับพูดว่า “คุณทำแบบนี้ไม่ได้” พวกเรางงและก็พูดกลับไปว่า “อะไรที่ทำไม่ถูกต้อง” ทันใดนั้นเขาเข้ามาหาพวกเราแบบใกล้มากมากด้วยและทัทายเราด้วยการกอด และเริ่มบอกว่าวันนี้เรามาสนุกกันให้เต้มที่ไปเลย

เรื่องราวเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกอันดีที่ใครคนหนึ่งสามารถส่งต่อให้อีกคนหนึ่งได้โดยที่เราก็ทำได้ แล้วเพื่อนเพื่อนละเคยรู้จักหรือรับรู้เรื่องราวอะไรของชายหนุ่มอารมณ์ดีคนนี้บ้างหรือเปล่าถ้าเพื่อนเพื่อนรู้เรื่องราวเหล่านั้นก็สาารถบอกให้เรารู้ได้เลยนะในเพจของเรา
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย เพลินเพลิน